Sunday, August 23, 2009

chance... hanggang saan?

madalas kong naririnig ang mga katagang... sige, bibigyan pa kita ng one more chance. Just one.

kadalasan, maririnig ito sa mga chances na wala nang pag-asa ang isang tao sa kanyang bosing, o kaya'y wala nang tiwala si wife kay husband.

Pero dapat nga bang naririnig ito?

Sabi nila na mas lalo daw nabibigyan ng eagerness ang isang tao to do more good. Pero in actuality, and as I can see it in the contrary, hindi ito ang nangyayari. Mas madalas pa nga na kapag nabibigyan ng second chance ang isang tao, the more na nasasaktan ang isa pang tao.

Dapat bang ganito ang mangyari? Kaya nga may second chance, kasi para mas magawa ng taong iyon ang dapat niyang gawin. Eh hindi eh. Umaabot sa punto naaabuso pa ang kapwa niya na umaasa sa "kaya" niyang gawin.

At kung sa bagay, second chance means loss of trust. Okey, you can do it the next time around, but why need to do it on chance? Di ba dapat ginagawa na natin ito in the first blow?

A friendly tip...

if you can do something, and do it really good, do it the first time around. Wag mo nang paabutin sa second chance. It is simply because you cannot put things the way they do on second time. Everything has only but one chance.

This one goes to those who love second chances. Magising kayo sa katotohanan! Mali ang inyong principles when it comes to that. Totoo.

What can you say?

JoEzeMa,ccs :)

No comments:

Post a Comment